Msza Święta krok po kroku część 17 „Dziękczynienie”

Pan z wami.

I z duchem Twoim.

W górę serca.

Wznosimy je do Pana.

Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.

Godne to i sprawiedliwe.

Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy Tobie, Ojcze Święty, zawsze i wszędzie składali dziękczynienie…

Dzieci reagują na prezenty w dwojaki sposób: rzucają się na otrzymane, powiedzmy, puzzle i zaraz zaczynają je układać bądź rzucają się ojcu na szyję, po czym razem zabierają się do zabawy.

Umiejętność dziękowania za to, co otrzymujemy, jest świetnym sprawdzianem, na ile kochamy darowane nam rzeczy, a na ile tego, kto je podarował.

Świat, w którym żyjemy, jest prezentem od Pana Boga. W nim żyjemy, korzystamy zeń, przetwarzamy go. Chodzimy po ziemi, oddychamy mniej lub bardziej zanieczyszczonym powietrzem, pijemy wodę, grzejemy się w słońcu. Jemy płody ziemi, a ci, którzy nie są wegetarianami również mięso. Przy odrobinie wrażliwości zachwycamy się górami, morzem, kwiatami. Jesteśmy obsypani Bożymi podarunkami.

I można korzystać z tego całego bogactwa, jak gburowaty żarłok, który pochłania wszystko, co jest na stole, potrząsając podwójnym podbródkiem.

Można jednak zachować się inaczej. Rzucić się na szyję Ojcu, który nas tak fantastycznie obdarował, i ukochać Go z wdzięczności.

Takiej właśnie postawy uczymy się na Mszy świętej. Okazją jest niemal każda chwila spędzona przy ołtarzu, ale szczególnie ten moment, który nazywa się modlitwą Eucharystyczną. Greckie słowo eucharistein oznacza właśnie dziękczynienie. Kapłan mówi: W górę serca, dzięki składajmy Panu Bogu naszemu. W górę serca – oderwijmy je na chwilę od niedzielnego kotleta, który zaraz po Mszy zapachnie w naszej kuchni i pomyślmy o Tym, dzięki któremu ów kotlet może w ogóle zaistnieć.

Wiemy jednak że nie samym kotletem żyje człowiek. Wznosimy więc serca jeszcze wyżej, aż do serca Boga, który uzdolnił nas do miłości. Tam widzimy również, że Boże serce zostało zranione przez nasz egoizm, zazdrość, nienawiść, że zostało zdruzgotane na krzyżu za grzechy świata. Dziękujemy Mu za to, że pokonał te ciemności i zmartwychwstając przywrócił nam prawdziwe życie, które jest wieczne.

Te wszystkie niepojęte dzieła Boga opowiada modlitwa Eucharystyczna, która wprowadza nas w swój zachwyt zaproszeniem: dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.

Wojciech Jędrzejewski OP http://mateusz.pl/mt/wj/fz/17.asp